Bij de Koninklijke Paketvaart Maatschappij
Hoofdwerktuigbouwkundige in De Oost
- Mijn opa in zijn ‘koloniale’ werkkleding. Hij droeg op zijn werk witte kleren, wat er op wijst dat hij zijn handen niet vuil hoefde te maken, dus een hogere positie aan boord had.
Na zijn tijd bij de marine haalde mijn opa in 1912 en 1915 zijn diploma’s als machinist. Uiteindelijk werd hij hoofdwerktuigbouwkundige en verhuisde in die functie regelmatig.
oe mijn opa mijn oma heeft ontmoet, weet ik niet. Voor zover ik weet kwam ook zij uit de sloppen achter het Westeinde. Wanneer mijn grootouders zijn getrouwd, weet ik niet exact. Het zal rond 1920 zijn geweest: mijn moeder is in 1921 geboren.
Mijn oma verhuisde altijd mee, voor zover ik weet.
Zijn laatste werkplek was in Singapore, alwaar mijn moeder haar jeugd tot haar 7de jaar heeft doorgebracht. Zij kreeg echter amoebedysentrie en moest op doctersadvies weg uit tropische oorden.
Na zijn terugkeer naar Nederland hoefde mijn opa niet meer te werken: tropenjaren telden dubbel. Dat deed hij dan ook niet meer.
- Het zakboekje, waarin mijn opa als zeemilicien (soldaat ter zee) alles moest bijhouden.
- De naam van zijn moeder staat hier ook in vermeld: Luise Härdi. Volgens mijn moeder was die ergens nog verwant aan Oliver Hardy, die bekende jaren ’30-komiek.
- Nee, zeeslagen, dat is niets geworden bij mijn opa.
- In 1912 haalde mijn opa het a-diploma als machinist.
- In 1915 volgde het b-diploma.
- De trouwfoto.
- Mijn nog jonge opa in zijn betere bedrijfskledij.
- In Singapore had mijn opa een hond. Vlakkie, heette die. Dit is ’m.
- De bemanning van de machinekamer. Ik neem aan dat hij over deze knapen de leiding had.
- Kan alleen mogelijk zijn geweest aan wal of bij bijna windstil weer: schaken aan boord.
- Of het nu nog gebeurt, weet ik niet, maar vroeger was het usance: olie over boord gooien om de golven te kalmeren.
- Want het kon er nog wel eens onstuimig aan toe gaan.
- Met het kompas werd aan boord de vaarrichting bepaald. Het azimut is de hoek t.o.v. het noorden. Opmerkelijk is dat mijn opa hier donkere kleding draagt. Was dit soms tijdens een reis naar Nederland wegens verlof?
- Mijn opa voelde zich geknipt voor het werk aan boord, gezien het onderschrift bij deze foto. Of hij hier in actieve dienst was, weet ik niet, want hij draagt ook hier weer donkere kleding.
- Ontmoeting met mensen uit een andere cultuur. Ik neem aan dat dit ergens bij Australië of Nieuw Guinea zal zijn.
- Op de terugreis naar Nederland in 1929 was mijn opa blijkbaar gymleraar aan boord. Aerobics en zumba bestonden nog niet: gymles was blijkbaar destijds al ‘cool’ genoeg.
- Gymles aan boord was blijkbaar destijds al ‘cool’ genoeg, getuige de bedankjes op dit kaartje van vooral dames.
- Deze foto is mogelijk genomen tijdens zijn verlof, of nadat hij naar Nederland terug is gekomen. Het was volgens mij niet zijn werkkleding.
© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4
Carel Molier, mijn grootvader
