Groeten uit Pritzwalk
Eigenlijk hoor je nooit wat over Pritzwalk. Ik kom er regelmatig, omdat mijn schoonfamilie er woont. Het gaat er niet zo goed: na de val van de muur zijn de fabrieken dichtgegaan, de landbouw is ingestort en de toeristen blijven er weg.
- Het station van Pritzwalk. Ooit een druk spoorwegknooppunt. Nu slechts incidenteel aangedaan. Toch is de onderdoorgang onlangs weer open gesteld voor publiek.
n dat laatste is jammer. Want Pritzwalk, gelegen in de Prignitz – een grensgebied tussen Brandenburg en Mecklenburg – is zeer de moeite waard als vakantiebestemming (boekenlegger dit blog voor volgend jaar!!!). ‘Authenticiteit’ is ‘in’, tegenwoordig. Nou, ik kan je verzekeren: Pritzwalk is authentiek.
- Kenmerkend voor Pritzwalk is de vele bestrating uit het DDR-tijdperk of eerder: kinderhoofdjes met af en toe wegmarkeringen met ‘reuzenpunaises’.
Een Nederlander zal zich er snel thuis voelen: het landschap is hier vrijwel vlak, er komen steeds meer fietsroutes, het is per spoor goed bereikbaar, het is er opmerkelijk vaak goed weer en het is puur: zeer dun bevolkt en dus is er veel natuur. Kortom: de gebruikelijke cliché’s van bergen en lederhosen liggen hier ver weg.
Ook vertoont het plaatselijke dialect veel gelijkenis met het Nederlands (bijv. i.p.v. ‘das’ en ‘dies’, zegt men hier ‘dit’ en ‘dat’.
De lokale ‘gutbürgerliche Küche’ is zeer goed te pruimen en zeer betaalbaar. Bovendien zul je in Nederland niet gauw hert, wild zwijn, cantarellen en snoek op het menu tegenkomen voor een prijs die meestal ruim onder de twintig euro ligt.
- Dit huis was (is misschien nog) te koop. Je kon/kunt er zo in voor 10.000 euro!
‘Gelegen in rustige straat.’
Was deze streek gelegen in Frankrijk, dat hadden talloze Nederlanders hier al hun tweede huisje aangeschaft. Dat is geen probleem, want een heel huis kost hier tussen de 10.000 en 20.000 euro: een bedrag waar je in Den Haag met moeite een bloemenstalletje voor kunt kopen (ik verzin dit niet!).
- ‘Gelegen in rustige straat.’
Spoormaatschappijtje
Frappant is het initiatief van een ‘lokalo’ om een zelf een spoormaatschappijtje op te richten om daarmee een ten dode opgeschreven spoorlijntje nieuw leven in te blazen. Dat werd zo’n succes, dat het net zich uit heeft gebreid tot over de Nederlandse grens. Zo kon je to voor kort nu nog met de Prignitzer Eisenbahn reizen van Enschede naar Gronau.
- De oude lokomotiefloods van ‘Pollo’ in Pritzwalk. Wie wil hem hebben?
Overigens kende de streek tot 1969 ook een smalspoornet. Dit soort stoomlijntjes had altijd een koosnaam. Deze heette ‘Pollo’. Als werkschaffingsproject is dicht in de buurt tien kilometer van dit lijntje herlegd.
- Rondom Pritzwalk tref je overal gigantische winkelcentra aan, te vergelijken met de Franse hypermarché.
Watersport
Even noordelijker vind je het Mecklenburgs Merengebied: een walhalla voor de watersporter, met de Müritz, een meer dat qua grootte kan wedijveren met de Fluessen. Voor een betaalbaar bedrag kun je hier je eigen botenhuis aanschaffen. Idyllische huisvesting! Je kunt hier zeilen, kanoën, fietsen en zwemmen door een landschap, waarin meren, korenvelden, loof- en naaldbossen, heide, weilanden, meren, meertjes en vennetjes elkaar afwisselen.
Omdat foto’s meer zeggen dan woorden heb ik mijn de vruchten van mijn toetsenbord tevens gelardeerd met wat foto- en videowerk. Zoals onderstaand straatoptreden van een groep uit Smolensk (Rusland), net over de grens met Wit-Rusland. Vroeger had je in Den Haag ook wel zulke rondtrekkende muzikanten, maar die zijn nu kansloos door de Balkan-combo’s, die geen andere straatmuzikanten meer dulden op hun ‘plekje’.
Ik kon het niet laten even mee te neuriën met dit trio. Ze speelden namelijk een lied, dat mijn vader steeds draaide, nadat hij verliefd was geworden op een française (met als gevolg: scheiding), wat mij er toch niet van weerhield om even weg te doezelen in vals jeugdsentiment.Hier nog wat foto-impressies:
Dit artikel verscheen eerder op 25 augustus op Hofstijl.nl en is een aangepaste versie.
© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4
Duitsland
