• Open Podium voor de dorpsbewoners in badplaats Santa Cruz. De naam van het dorp komt veelvuldig in het voordrachten voor. Ook de melodielijn is vrijwel hetzelfde; wat wel typerend is voor de Portugese balgmuziek.

Open podium en Aqua Park in Santa Cruz

Trekzakken en (bijna-)botbreuken

• Met deze speler leek het veelbelovend te worden. Het bleek helaas slechts en soundcheck.

Twee keer zijn weg in Santa Cruz en omgeving geweest. Het open podium op de eerste dag beviel mijn gezin niet zo. Het dorpje - waar we midden in een lokaal gebeuren bleken te zijn beland - wel. Maar het belendende AquaPark had een venijnig staartje.

• Deze affiche bij de bushalte van Garajau lokte ons de tweede dag naar Santa Cruz. De mensen op de foto hebben we helaas niet gezien.

ij de bushalte zien we een fraaie affiche met de aankondiging van een trekharmonica-concert in Santa Cruz. Dat schijnt vrij dicht in de buurt te zijn. De balie van het hotel er tegenover geeft ons info hoe we er komen: een stevige klim naar boven en dan wachten op de bus van de SAM.

Open Podium

Het optreden blijkt bij navragen hier en daar op de boulevard te zijn. Al gauw is duidelijk - te horen aan de ongeschoolde stemmen - dat het lokale amateurgezelschappen zijn die allen iets te melden hebben over Garajau. De trekharmonica komt er helaas alleen in het begin even aan te pas.

Voetbal

Vrouw en zoon hebben het al gauw bekeken en zoeken een café op om het WK-voetbal te volgen. Ik blijf nog een tijdje, maar besef dat ik hier tot in de late uurtjes zou moeten blijven om het hele programma te volgen. Dat doe ik maar niet en ik zoek vrouw en zoon op, die zich prima hebben kunnen laven aan de lokale sfeer in het café.

• Bij de ingang van het AquaPark krijg ik meteen een wurgslang om m’n nek.

Wurgslang

Een van de dagen besteden aan het AquaPark bij Santa Cruz; we zijn er al een paar keer langs gereden met de bus. Gelijk bij de ingang krijgen we een paar papegaaien op onze nek en wordt er een foto geschoten. Tevens word ik met hetzelfde doel gedecoreerd met een wurgslang.

Glijbanen

Het is een bescheiden park, maar wel met een aanzienlijke verzameling glijbanen. Vooral de blauwe gaan hard. Maar de rode lijkt het uitdagendst. Het blijkt dat je daar alleen maar mag afdalen in een soort zwemband. Dat gaat redelijk, maar op het laatste stuk ga je zo hard door de bocht, dat je ondersteboven dreigt te belanden.

• Het AquaPark bij Santa Cruz: op de rode rechter glijbaan bezeert Zoon zijn voet lelijk.

Als Zoon en ik uiteindelijk met zijn tweeën in een dubbele band - een soort krakeling - afdalen gebeurt dit dan ook: we tuimelen om op het eind en met een rotvaart slaan we tegen de bodem van het opvangbekken.
Zoon strompelt moeizaam de kant op. De badmeester (elke glijbaan heeft zo’n beetje een eigen opzichter) verwijst meteen naar de eerste hulp, maar dat is niet nodig: alles doet het nog. Wel wil hij de levada-wandeling die we voor de volgende dag hebben gepland liever nog een dagje uitstellen.

• De boulevard van Santa Cruz.

• Het grote plein met kerk in Santa Cruz.

• Hier zou ik als elektriciën toch echt de draad kwijt raken.

• Het interieur van de kerk van Santa Cruz.

Funchal: eten, varen, klimmen en ... sleetjerijden.

23 juni - 7 juli 2018leestijd: ± 4 minuten

De hoofdstad van Madeira is veelzijdig. In Funchal kun je genieten van de parken en botanische tuinen, winkelen, een zee-excurusie maken om dolfijnen en mogelijk zelfs walvissen te spotten, goed eten en als je je portemonnaie even goed leeg schud ook een afdaling per slee maken.

> Meer

© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.