Hij heette eigenlijk Wilhelm Gustave Kierdorff, maar onder het pseudoniem Pim Hofdorp (1912-1984) is hij bekend van zijn topografische politieromans die zich in Den Haag afspelen. Ook ‘mijn’ Bomenbuurt kwam aan de beurt in ‘Spionnen in Segbroek’ uit 1973.
en commissaris wordt met een zelfmoord en later met een moord op een freelance journalist geconfronteerd. Alles speelt zich af in de Bomen- en Bloemenbuurt en vele locaties zullen de oudere bewoner nog bekend voor komen. Maar ook de jongere lezer leert veel over wat er met de buurt is gebeurd tijdens de Duitse bezetting. Hier ligt zelfs de plot van het boek in besloten.
Inmiddels zijn veel vertrouwde locaties uit het boek verdwenen, zoals sociëteit Regina bij het Valkenbosplein, de West-End Bar op de hoek met de Valkenboskade en de Laan van Meerdervoort, het Pantucky-restaurant aan de voet van de De Savornin Lohmanlaan, maar café De Burcht bestaat nog steeds, evenals het Rode Kruis Ziekenhuis en tennispark Berg en Dal.
Opmerkelijk is de rol die de schrijver het voormalige West-End theater toebedeelt. In 1973 was dit al jaren gesloten, maar hij maakt er een onderkomen voor amateurtoneelgezelschappen van. Daar begint het boek mee: met ‘Toneelvereniging Segbroek’ die ‘Alles voor de Tuin’ van Edward Albee uit 1967 uitvoert.
En dit is best grappig. Bij mijn weten heeft ‘Toneelvereniging Segbroek’ nooit echt bestaan. Maar in de wijk bestaat wel toneelvereniging ‘Inter Nos’. Bij hen heb ik aan diverse productie meegedraaid. Een van de leden heeft onlangs haar 25-jarig jubileum gevierd en haar eerste rol was die van hoerenmadam in ... ‘Alles voor de Tuin’.
En ja... Was West-End maar een plek geworden voor amateur-toneel. Sinds de sloop van buurtcentrum ‘De Kruin’ dit jaar (stond net om de hoek, in de Acaciastraat) moet Inter Nos haar heil buiten de Bomenbuurt zoeken.
Het boek is een stevige pil met kleine drukletters. De auteur vervalt vaak in lange bespiegelingen en dat haalt helaas soms de vaart uit het verhaal. Maar voor mensen die meer willen weten over de Bomen- en Bloemenbuurt is dit een zeer lezenswaardige en haast historische roman. Voor een verfilming van deze topografische romans zou eigenlijk een budget moeten zijn. Al is het maar om de inwoners wat bewuster van hun omgeving te maken.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4