Tja, je correspondeert tien jaar met een leuke meid en de autoriteiten beginnen je correspondentievriendin steeds vaker dwars te zitten. Wat doen je dan? Bij mij schoot het er zomaar uit, terwijl we in de supermarkt aan de Pappelallee in Berlijn stonden: Bedenk dat als je het teveel wordt, dat je altijd bij mij terecht kunt.
en verkapt huwelijksaanzoek, dus. En tot mijn verbazing stemde ze toe. Toen werd het pas echt spannend.
Er moest een hele papierwinkel worden afgewerkt (ook voor vestiging in Nederland!) en dan werd het een kwestie van wachten. Want de autoriteiten moesten uiteraard toestemming geven: binnen drie maanden. Maar er gebeurde helemaal niets. Was het door de melding van haar vriendin c.q. stasi-informante? We wisten het niet. De autoriteiten lieten niets los.
Maar toen viel op 9 november 1989 De Muur. Tja, toen had tegensputteren geen zin meer: een maand (!!!) na de val kreeg mijn aanstaande dan eindelijk toestemming. Op 13 januari 1990 trouwden we. Inmiddels zijn we dus anno 2021 31 jaar bij elkaar.
Maar even leek het mis te gaan:
December 1989. De Muur is net gevallen. Een nurks lijkende overheid heeft eindelijk toestemming gegeven voor het huwelijk met mijn Oost-Duitse correspondentievriendin. We spreken af in Duisburg op 30 december om e.e.a. te regelen voor de bruiloft op 13 januari.
> MeerBehoorde ik als regelmatige bezoeker nou tot de ‘fellowtravelers’ of – erger nog – de ‘nuttige idioten’ c.q. de ‘naïeve dwazen’?
> Meer© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4