Mijn naam is Eduard Bekker, 68 jaar inmiddels alweer. Op deze plek verzamel ik alles wat ik zo al heb uitgevoerd. Reisverslagen, oude en nieuwe artikelen en weblogs. Een mix van journalistieke en persoonlijke ervaringen en oprispingen.
Wil je me zien en horen musiceren? Dan kun je hier terecht.
Vrijwel dagelijks sta ik bij de Russische ambassade. Met trekharmonica. Met een repertoire van Oekraïnse traditionele nummers. Het is maar een klein signaal om duidelijk te maken waar we staan in Den Haag, Stad van Vrede en Recht.
> MeerDe premieplaat was een fenomeen waar wij als kinderen vertrouwd mee waren. Die singles werden uitgegeven door de Commissie Collectieve Grammofoonplaten Campagne ter promotie van de grammofoonplaat. Toen ik 7 jaar oud was, kwam er een uit met Wim Kan op de ene kant en op de andere kant Toon Hermans.
> MeerNa de ongewilde coronapauze kan het eindelijk weer. Studenten van ROC Mondriaan bezochten op vrijdag 8 april het Mauritshuis. Het werd een feestelijk alcoholvrij champagneglas heffen met cultuurwethouder Robert van Asten. Ook konden de studenten de tentoonstelling ‘In Volle Bloei’ bekijken.
> Meer© Eduard Bekker
• Niets mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.