Mijn naam is Eduard Bekker, 68 jaar inmiddels alweer. Op deze plek verzamel ik alles wat ik zo al heb uitgevoerd. Reisverslagen, oude en nieuwe artikelen en weblogs. Een mix van journalistieke en persoonlijke ervaringen en oprispingen.
Wil je me zien en horen musiceren? Dan kun je hier terecht.
Koud is het in Amsterdam op het Museumplein. Maar gelukkig is het droog en dankzij een soort sokjes dat een goede kennis van de #vlaggenwacht mij heeft geschonken, kan ik toch nog redelijk overweg op de trekharmonica in de kou. Zo kan ik ook de demonstrerende Russen assisteren met muziek bij hun demonstratie vóór de vrijlating van hun politieke gevangenen en tégen Putin. Een demo die met een dweilorkest ter opleuking van de Nationale Tulpendag ongewild een stevig drum- en hoempatintje krijgt.
> MeerVrijwel dagelijks sta ik bij de Russische ambassade. Met trekharmonica. Met een repertoire van Oekraïnse traditionele nummers. Het is maar een klein signaal om duidelijk te maken waar we staan in Den Haag, Stad van Vrede en Recht.
Het gaat gelukkig niet onopgemerkt voorbij: zeker niet door de bezoekers en bewoners van het ambassadeterrein die we in en uit zien gaan, maar ook niet aan de media.
Een droom die telkens terugkeerde en ineens leek uit te komen: weer ingezet worden op een regioredactie. Het is me vijf maanden gelukt, maar als het aan mij lag was ik veel langer gebleven.
> Meer© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4