Ook collega Willem Lanphen rust even uit. Hij nam mijn uitnodiging om mee te gaan schaatsen meteen aan. Hoewel hij 20 jaar ouder was dan ik, overtrof hij me qua tempo en kunsten van verre.
  • Ook collega Willem Lanphen rust even uit. Hij nam mijn uitnodiging om mee te gaan schaatsen meteen aan. Hoewel hij 20 jaar ouder was dan ik, overtrof hij me qua tempo en kunsten van verre.

In de strenge winter van 1985

Schaatsen op de Ankeveense Plassen

We gingen het ijs op bij de molen.
  • We gingen het ijs op bij de molen.

De Ankeveense Plassen zijn een centimeter of 40 diep en vriezen daardoor snel dicht. In de strenge winter van 1985 werkte ik bij De Gooi- en Eemlander in Hilversum als opmaakredacteur. Dagen achtereen schaatste ik vanuit de Oude Haven via vaarten en slootjes naar de Ankeveense plassen, die werden schoongeveegd vanuit de ijsclub. Daar schaatste ik dan langs om alsnog de entree te betalen en zo dit nuttig werk te steunen.

Februari 1985
door Eduard Bekker

E

én keer is de terugreis me duur komen te staan, omdat ik wilde checken of ik onder een brug door kon schaatsen, zodat ik mijn ‘houtjes’ niet zo af zou hoeven doen. En toen ging ik voluit door het ijs. Ik rukte mijn doorlopers in één beweging los en liep naar de dichtsbijzijnde hoeve. Een vloekende boer liet mij binnen en zijn nurkse dochter die me voor een stommeling uitmaakte (Werk je bij een krant? Dan weet je toch dat het ijs in ’s-Graveland onbetrouwbaar is!). Oh sorry, ik dacht dat je een onnozele puber was, excuseerde ze me toen het duidelijk werd dat ik toch al 31 jaar was.

Ik schaatste toen (en nu nog steeds) op Friese doorlopers. Schaatsen was bij mij lange tijd slechts krabbelen. Zelfs met noren. Pas later kreeg ik de slag te pakken. Toen kocht ik bij Pijper in Utrecht in 1985 een stel nieuwe doorlopers. In mijn jeugd was het me nooit gelukt om daar mee vooruit te komen. Nu ging het als een speer. Al gauw had ik het schaatsen al dusdanig onder de knie, dat ik met mijn handen op mijn rug kon.
  • Ik schaatste toen (en nu nog steeds) op Friese doorlopers. Schaatsen was bij mij lange tijd slechts krabbelen. Zelfs met noren. Pas later kreeg ik de slag te pakken. Toen kocht ik bij Pijper in Utrecht in 1985 een stel nieuwe doorlopers. In mijn jeugd was het me nooit gelukt om daar mee vooruit te komen. Nu ging het als een speer. Al gauw had ik het schaatsen al dusdanig onder de knie, dat ik met mijn handen op mijn rug kon.

Stalpak

Ik kreeg een stalpak en ik mocht iemand bellen. Het lot viel op mijn chef Calvin, die mij zuchtend en scheldend thuis bracht, maar stiekum wel in zijn sas was dat hij de volgende ochtend op het werk wat te melden had (Weet je wat die idioot daar gisteren geflikt heeft?).
Prima chef, overigens. De beste die ik ooit heb gehad. Die directe omgang is me echt heel goed bevallen.

‘Idioten’

Weet je wat die twee idioten straks gaan doen?, schreeuwde hij de dag van de Elfstedentocht, daarbij wijzend naar mijn bebaarde collega Willem Lanphen en mij. Tja, we konden het niet laten om samen nóg een keer de Plassen te verkennen. In tegenstelling tot zonnige dagen met vorst eerder, was het nu al gaan dooien en het schaatsen leek toen meer op het rijden over een nat wegdek.

50 Kilometer

Een jaar later zijn we samen nog gaan schaatsen op Loosdrecht; plas op, plas af en slingerend door de legakkers. Thuis heb ik het nog even gecheckt: we klokten 50 kilometer. De capriolen van mijn collega heb ik toen nog uitgebreid gefilmd met een simpele 8mm-camera. Die beelden zijn helaas zoekgeraakt bij de laatste verhuizing, evenals mijn nog nieuwgekochte houten schaatsen, twee verhuizingen eerder.

Willem kon allerlei kunstjes uithalen, zoals hier: waar hij zijwaarts voortbeweegt - ik weet niet eens meer in welke richting.
  • Willem kon allerlei kunstjes uithalen, zoals hier: waar hij zijwaarts voortbeweegt - ik weet niet eens meer in welke richting.

Meer Schaatsen:

Wandelen tussen Voorburg en Leidschendam

Eduard Bekker zaterdag 13 februari 2021leestijd: ± 2 minuten

Deze dag hebben we maar weer eens de stoute wandelschoenen aan getrokken. Een de Friese doorlopers in mijn rugzakje. De geliefde ‘houtjes’, waar tegenwoordig niemand meer op schaatst. Wat zonde is, want ze zijn heel praktisch.

> Meer

Liefde voor de traditionele Schaatsen

Eduard Bekker zaterdag 10 maart 2018leestijd: ± 2 minuten

Geschaatst op de Uithof. Met dank aan OmroepWest, waar ik weer eens een prijs had gewonnen in de vorm van vier vrijkaartjes door even telefonisch mijn nieuwskennis te testen.

> Meer

Meer werkvloer:

Opmaken bij De Gooi- en Eemlander

Eduard Bekker Voorjaar 1984 - najaar 1985leestijd: ± 9 minuten

Je hebt hier toch niet drie jaar gestudeerd om een krant te plakken? De reacties zijn niet mals op de School voor de Journalistiek als ik enthousiast vertel dat ik ben benaderd om met een jaarcontract als opmaakredacteur aan de slag te gaan bij Dagblad De Gooi- en Eemlander in Hilversum. Hoe zwaar het in het begin ook is geweest, ik heb totaal geen spijt van mijn start daar op de journalistieke werkvloer.

> Meer

Leo

Eduard Bekker 1986 - 1989leestijd: ± 4 minuten

Van juni 1986 tot juni 1989 was ik opmaakredacteur op de Amersfoortse Courant. Enige maanden na mijn entree kwam er ook een nieuwe chef. Leo heette hij.

> Meer

De Laatste Dag

Eduard Bekker 5 oktober 1998leestijd: ± 5 minuten

Ik lig onder vuur. Bij mijn collega’s van de opmaak- en eindredactie. En nu ook bij De Nieuwe Chef.

> Meer
Terug   > Home     > Weblog       > 1985         > Schaatsen Ankeveense Plassen

Real Time Web Analytics
rss
Demonstratie Russen op het Museumplein op 21 januari 2023