- Even uitpuffen. Dit waren dus nieuwe doorlopers, voorzien van stevig lederwerk en ook de bandjes waren van leer. Ik baal echt dat ze zoek zijn geraakt, want nieuw zijn ze - al helemaal in mijn maat - niet meer te krijgen.
- Ook collega Willem Lanphen rust even uit. Hij nam mijn uitnodiging om mee te gaan schaatsen meteen aan. Hoewel hij 20 jaar ouder was dan ik, overtrof hij me qua tempo en kunsten van verre.
In de strenge winter van 1985
Schaatsen op de Ankeveense Plassen
- We gingen het ijs op bij de molen.
De Ankeveense Plassen zijn een centimeter of 40 diep en vriezen daardoor snel dicht. In de strenge winter van 1985 werkte ik bij De Gooi- en Eemlander in Hilversum als opmaakredacteur. Dagen achtereen schaatste ik vanuit de Oude Haven via vaarten en slootjes naar de Ankeveense plassen, die werden schoongeveegd vanuit de ijsclub. Daar schaatste ik dan langs om alsnog de entree te betalen en zo dit nuttig werk te steunen.
door Eduard Bekker
- Mijn temperamentvolle Chef Calvin Labega zit hier achter de voorpagina, waarbij Binnenlandredacteur Jan van Stipriaan, eindredacteur regio Rob Bishoff, rtv-redacteur Henk Linsen en buitenland-redacteur Hans Hogenboom nieuwsgierig meekijken en op de achtergrond collega opmaakredacteur tobt met een koppenbriefje. Calvin nam de gekte om zich heen zuchtend voor lief, wat gezien de samenstelling van het het eind- en opmaakteam wel verstandig was.
én keer is de terugreis me duur komen te staan, omdat ik wilde checken of ik onder een brug door kon schaatsen, zodat ik mijn ‘houtjes’ niet zo af zou hoeven doen. En toen ging ik voluit door het ijs. Ik rukte mijn doorlopers in één beweging los en liep naar de dichtsbijzijnde hoeve. Een vloekende boer liet mij binnen en zijn nurkse dochter die me voor een stommeling uitmaakte (Werk je bij een krant? Dan weet je toch dat het ijs in ’s-Graveland onbetrouwbaar is!
). Oh sorry, ik dacht dat je een onnozele puber was
, excuseerde ze me toen het duidelijk werd dat ik toch al 31 jaar was.
- Ik schaatste toen (en nu nog steeds) op Friese doorlopers. Schaatsen was bij mij lange tijd slechts krabbelen. Zelfs met noren. Pas later kreeg ik de slag te pakken. Toen kocht ik bij Pijper in Utrecht in 1985 een stel nieuwe doorlopers. In mijn jeugd was het me nooit gelukt om daar mee vooruit te komen. Nu ging het als een speer. Al gauw had ik het schaatsen al dusdanig onder de knie, dat ik met mijn handen op mijn rug kon.
Stalpak
Ik kreeg een stalpak en ik mocht iemand bellen. Het lot viel op mijn chef Calvin, die mij zuchtend en scheldend thuis bracht, maar stiekum wel in zijn sas was dat hij de volgende ochtend op het werk wat te melden had (Weet je wat die idioot daar gisteren geflikt heeft?
).
Prima chef, overigens. De beste die ik ooit heb gehad. Die directe omgang is me echt heel goed bevallen.
‘Idioten’
Weet je wat die twee idioten straks gaan doen?
, schreeuwde hij de dag van de Elfstedentocht, daarbij wijzend naar mijn bebaarde collega Willem Lanphen en mij. Tja, we konden het niet laten om samen nóg een keer de Plassen te verkennen. In tegenstelling tot zonnige dagen met vorst eerder, was het nu al gaan dooien en het schaatsen leek toen meer op het rijden over een nat wegdek.
- Mijn bebaarde collega Willem Lanphen werd tot zijn ergernis door stagiairs wel eens ‘die oude man met die baard genoemd’. Hij was nota bene toen 54: 12 jaar jonger als ik nu ben.
50 Kilometer
Een jaar later zijn we samen nog gaan schaatsen op Loosdrecht; plas op, plas af en slingerend door de legakkers. Thuis heb ik het nog even gecheckt: we klokten 50 kilometer. De capriolen van mijn collega heb ik toen nog uitgebreid gefilmd met een simpele 8mm-camera. Die beelden zijn helaas zoekgeraakt bij de laatste verhuizing, evenals mijn nog nieuwgekochte houten schaatsen, twee verhuizingen eerder.
- Even vaart maken was geen probleem.
- Willem kon allerlei kunstjes uithalen, zoals hier: waar hij zijwaarts voortbeweegt - ik weet niet eens meer in welke richting.
Een jaar later hebben we nog een keer afgesproken om te schaatsen. Nu op de Loosdrechtse Plassen. De recent teruggevonden en door schimmel aangetaste film was opgenomen met een goedkope 2de hands 8mm-camera.Meer Schaatsen:
Wandelen tussen Voorburg en Leidschendam
zaterdag 13 februari 2021leestijd: ± 2 minutenDeze dag hebben we maar weer eens de stoute wandelschoenen aan getrokken. Een paar Friese doorlopers in mijn rugzakje: de geliefde ‘houtjes’, waar tegenwoordig niemand meer op schaatst. Wat zonde is, want ze zijn heel praktisch.
> MeerLiefde voor de traditionele Schaatsen
zaterdag 10 maart 2018leestijd: ± 2 minutenGeschaatst op de Uithof. Met dank aan OmroepWest, waar ik weer eens een prijs had gewonnen in de vorm van vier vrijkaartjes door even telefonisch mijn nieuwskennis te testen.
> MeerMeer werkvloer:
Opmaken bij De Gooi- en Eemlander
Voorjaar 1984 - najaar 1985leestijd: ± 9 minutenJe hebt hier toch niet drie jaar gestudeerd om een krant te plakken?
De reacties zijn niet mals op de School voor de Journalistiek als ik enthousiast vertel dat ik ben benaderd om met een jaarcontract als opmaakredacteur aan de slag te gaan bij Dagblad De Gooi- en Eemlander in Hilversum. Hoe zwaar het in het begin ook is geweest, ik heb totaal geen spijt van mijn start daar op de journalistieke werkvloer.
Leo
1986 - 1989leestijd: ± 4 minutenVan juni 1986 tot juni 1989 was ik opmaakredacteur op de Amersfoortse Courant. Enige maanden na mijn entree kwam er ook een nieuwe chef. Leo heette hij.
> MeerDe Laatste Dag
5 oktober 1998leestijd: ± 5 minutenIk lig onder vuur. Bij mijn collega’s van de opmaak- en eindredactie. En nu ook bij De Nieuwe Chef.
> Meer- © Eduard Bekker
Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.
This Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4
