2004

• Ook Catalaanse moslims walgen van de aanslagen
• Daders waren goed geïntegreerd

Theorie over ‘een signaal van kwetsbare groepen’ klopt niet.

Elke aanslag is me een gruwel, maar wat er afgelopen donderdag is gebeurd, was voor mij een extra klap. Barcelona heb ik inmiddels vier keer bezocht. Twee weken geleden was ik hier nog: de Rambla overstekend en op Plaça Catalunya voor inlichtingen. Catalonië heeft al jaren een speciaal plaatsje in mijn hart.

at ik uit het nieuws heb mogen opmaken was dat de terroristen eigenlijk van plan waren om met gasbommen een enorme schade aan te richten aan de Sagrada Familia, daarbij ook vele doden veroorzakend. Een van de argumenten zal zijn geweest om de Catalanen te imponeren: dat hun cultuur, hun christenverering weerloos is tegen ‘de kracht van de Islam’.
Inspirator van deze misdadigers - IS – meent namelijk dat Spanje opnieuw bij het kalifaat moet worden getrokken. Dus weer een door de Islam geregeerde staat, net zoals dat tot zo’n 600 jaar geleden het geval was. Maar dan een veel intolerantere. Geen moslims die christenen inhuren om een leeuwenfontein aan te leggen op de binnenplaats van het Alhambra, maar die juist aan barrels zouden slaan.

‘Niet in mijn naam’

Geroerd ben ik door de reacties: toeristen, Spanjaarden, Catalanen en - jawel - zeker ook moslims. Allen herdachten op de Rambla en omgeving deze aanslagen. Ook in Ripoll - stadje aan de voet van de Pyreneeën waar de terroristen vandaag kwamen - betoonde de moslimgemeenschap medeleven met borden waarop ‘niet in mijn naam’.
Opmerkelijk was ook een geïnterviewde Marokkaan, die zei dat de gemeenschap volkomen was geïntegreerd en er van fricties geen sprake was.
Het was me de afgelopen tijd in Barcelona ook al opgevallen: Catalaanse pubers, vrolijk kletsend en dollend met meiden met een hoofddoek – een tafereel dat je in Nederland niet zo gauw zult zien.

‘Kwetsbare groep’

Het toont wel één ding aan. Dat deze moslimterroristen niet als ‘kwetsbare groep in de samenleving’ tot actie zijn gekomen. De maatschappelijke positie, waarin zij ‘voortdurend zouden worden gediscrimineerd en vernederd’ blijkt in Catalonië niet of nauwelijks aanwezig. Maar toch is het de kapotte grammofoonplaat die steeds wordt herhaald en een van de argumenten waarom ‘politiek correcte’ types weigeren om deze aanslag te veroordelen, maar hooguit toegeven ‘dat het wel gruwelijk is, maar ...’.
Die theorie blijkt niet te kloppen. Dat is nu wel heel duidelijk gebleken. De bewoners van Ripoll zeiden namelijk dat het prima jongens waren, sociaal en betrokken, waar niets afwijkends aan te bemerken viel.
Ergens denk ik toch een beetje dat de Catalanen van extra beveiligingsmaatregelen afzagen, omdat ze geen teken van wantrouwen wilden laten blijken naar een bevolkingsgroep waar ze doorgaans geen conflicten mee hebben.

Giftige ideologie

Iemand moet dus blijkbaar in staat zijn geweest om ze razendsnel met een giftige ideologie te indoctrineren. Het spoor wijst naar een imam, die bij het maken van de explosieven is omgekomen. Schokkend is dat zelfs de moslimgemeenschap van Ripoll daar niets van heeft gemerkt.
Sterker nog: de zus van de hoofddader denkt zelfs dat haar broer niet tot de daders behoort, maar ergens op vakantie is met zijn vrienden in het buitenland.

Doelen

Eigenlijk is er dan maar één oplossing: elk signaal serieus nemen wat lijkt af te wijken van het gewone: een aangekondigde vakantie (de jongens waren voortdurend onderweg), de waarschuwingen van de inlichtingsdiensten serieus nemen (die hadden al aan de bel getrokken, maar de samenwerking tussen de Spaanse en Catalaanse veiligheidsdiensten is niet optimaal). En jezelf verplaatsen in deze duivelse lieden: wat is het mooiste en krachtigste symbool dat ze zouden willen vernietigen?
In Barcelona is dat de Rambla als toeristische condensatiekern en de Sagrada Familia als hèt christelijk religieuze symbool en trots van Barcelona.

Ook in Nederland bestaan zulke doelen. Maar ik wil geen idioten op een idee brengen.

Geen kwade religie

Laat overigens één ding duidelijk zijn. Laten we niet beweren dat de Islam een kwade religie is. Dat is het niet. Net zoals bij het christendom putten veel gelovigen er troost en berusting uit in tijdens van voor- en vooral tegenspoed. Er staat veel verzoenends in de Koran, maar je komt er – net zoals in de Bijbel overigens – ook veel geweld en oorlogszuchtige taal tegen en zelfs afkeer van andersgelovigen. Het zou wel heel geruststellend zijn als ook binnen de moslimgemeenschap de durf zou ontstaan om hun heilige boek eens goed tegen het licht te houden, net zoals het ook vrijuit met de Bijbel mogelijk is. Dan pas kun je echt tegenwicht bieden tegen haatimams met hun vileine preken.

Lieve mensen

Ik ken de Catalanen als lieve mensen. Vrouwen aan wie ik wordt voorgesteld geven me ter kennismaking meteen twee zoenen. In het Pyreneeëndorpje waar ik jaarlijks een muziekevenement bijwoon, hoor ik er meteen bij en heb met iedereen leuke gesprekken en wisselen we muziek uit. Als ik er weg ben, heb ik meteen weer heimwee.

Ik hoop dat de Catalanen ook daar de pijn toch weer achter zich kunnen laten en zich weer kunnen overgeven aan ongedwongen ontspanning: uiteindelijk de beste remedie tegen dit ultieme kwaad.

© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.

< Terug   > Home     > Weblog       > 2017         > Over Barcelona

Disclaimer • Over cookies • Mastodon