Na schoffering Baudet bij Jinek

Beledigen en krenken kan averechts werken

Op donderdagavond 11 maart loopt Thierry Baudet (waarschijnlijk boos) weg bij de uitzending van ‘Jinek’ tijdens een ‘roast’ van ‘cabaretier’ Martijn Koning.

©: Jinek

Het lijkt er veel op dat de harde rücksichtloze aanpak van Thierry Baudet door cabaretier Martijn Koning tijdens de uitzending van ‘Jinek’ van donderdagavond 11 maart een averechts effect heeft gescoord.

vrijdag 12 maart 2021
door Eduard Bekker

r bestaat een strip uit de reeks ‘Vader en Zoon’ van tekenaar Peter van Straaten, waarin de Zoon zich tegenover een vriend afvraagt of hij nog wel echt links is. De vriend wil hem overtuigen dat dat vast nog wel in orde is en komt met een stapel papier aanlopen. De Zoon vraagt of dat marxistische literatuur is. Nee, zegt de vriend, het is een stapel Elseviers. Die rechtse inhoud van het tijdschrift in de jaren ’70 joeg mensen met een linkse overtuiging juist helemaal de gordijnen in.

‘Trump gegaan’

De bedoeling was Baudet raken en dat is wel gelukt, ja., aldus Martijn Koning in het AD. Ja beslist. Maar heb je hiermee kiezers overtuigd?
Dat raken en kwetsen van Baudet is wel gelukt, maar heeft het niet het tegenovergestelde bewerkt van wat de bedoeling was? Is het spelen op de persoon, zijn familie en afkomst erbij betrekkend, wel zinvol als je iemand ideeën wil bestrijden?
De sympathie voor Pim Fortuyn naam ook alleen maar toe, toen Marcel van Dam hem een ‘minderwaardig mens’ noemde. Veel ‘woke’ Nederlanders zullen het wel prachtig hebben gevonden. Maar met een Martijn Koning die volledig ‘Trump is gegaan’ op Baudet, kun je verwachten, dat er sympathie voor een slachtoffer ontstaat, die dat eigenlijk niet verdient. Want moet ik anders vinden van iemand die de klimaatverandering door menselijk toedoen ontkent en corona dat zoveel slachtoffers heeft geëist ‘een griepje’ noemt?

De hele ‘roast’ van Martijn Koning.

Pim Fortuyn

Zelfs stem ik traditioneel links - door de jaren heen van PPR tot aan SP en PvdA dus ik zal niet gauw zo’n stap nemen. Hoewel... Na de moord op Fortuyn op 6 mei 2002 ben zelfs ik totaal uit mijn doen geraakt, toen mensen in mijn omgeving, waaronder twee oude PvdA-rotten, zeiden dat de moord ‘het beste was dat er kon gebeuren’. In die kringen was men er vast van overtuigd dat het monster was verslagen en dat we weer tot de orde van de dag konden overgaan.

‘Moord acceptabel’

Dat men in bepaalde kringen, notabene goeddeels ‘mijn kringen’, het plegen van een moord op een politicus die nog geen mens kwaad heeft gedaan (en daar ook niet toe heeft opgeroepen) alleszins acceptabel vond, maakte me echt pissig en was voor mij toen de reden om juist op zijn lijst te stemmen. Het werd João Varela: een Kaapverdiaan, die in Nederland goed kon aarden. Niets mis met de goede man, maar ik wist eigenlijk helemaal niets van hem. Die keuze had ik dus nooit gemaakt als Fortuyn niet was doodgeschoten.

Kijk, Jesse Klaver kreeg van Marcel van Roosmalen recentelijk ook een stevige beurt. Maar dat was niet in zijn aanwezigheid en dan is het toch anders. De bejegening van Thierry Baudet was ronduit onbeschaafd. Het deed me denken aan de kreet in de linkse actiescène van de jaren ’80: ‘fascisten moet je met hun eigen middelen bestrijden’. Maar juist tegenover onbeschaafde lieden zul je moeten antwoorden met beschaving. En dat is in een talkshow echt wel mogelijk.

Extra stemmen

Het is te vrezen dat deze inmiddels op veel kanalen herhaalde blunder tijdens Jinek Baudet extra stemmen - wie weet, zelfs extra zetels - zal opleveren. Zoals blijkt uit de tientallen reacties op Twitter, maar zelfs in het commentaar van AD-media-recensente Angela de Jong, die ‘merkte dat ze zelf bijna zin kreeg om op Baudet te stemmen’. Bij wijze van spreken dan. Bijna. En ik vond hem vijf minuten eerder nog weerzinwekkend. Dus bedankt Eva en Martijn. Jullie hoeven geen bloemetje naar Thierry te sturen. Dat doet hij wel naar jullie., waarbij De Jong de spijker op z’n kop slaat.

Punt gemaakt, Martijn, maar heb je nou je zin?