Vrijwel dagelijks sta ik bij de Russische ambassade. Met trekharmonica. Met een repertoire van Oekraïnse traditionele nummers. Het is maar een klein signaal om duidelijk te maken waar we staan in Den Haag, Stad van Vrede en Recht.
Het gaat gelukkig niet onopgemerkt voorbij: zeker niet door de bezoekers en bewoners van het ambassadeterrein die we in en uit zien gaan, maar ook niet aan de media.
inds enkele weken staan er tot zes uur in de avond altijd mensen bij de Russische ambassade in Den Haag om grote spandoeken met de Oekraïnse vlag te bewaken, de zogeheten Vlaggenwacht. Op (on)geregelde momenten voeg ik me bij hen met mijn trekharmonica: een Parigi AD. Dit doe ik elke dag dat ik kan. En dat is heel vaak: kwestie van even op en neer fietsen naar de Russische ambassade en dan enkele nummers spelen, terwijl iemand de wacht houdt bij de spandoeken. Zo ben ik nooit alleen, want je weet maar nooit hoe het ambassadepersoneel reageert.
Op donderdag 19 mei ben ik gefilmd door een dame die het heeft doorgestuurd naar haar vriendin in Oekraïne, die dit zeer heeft gewaardeerd.
Ik ga er vanuit dat de Russen binnen (en ze komen ook wel eens buiten) ervan gruwen, maar dat het – als ik maar consequent blijf spelen – toch een oorwurm voor ze wordt.
Dat ze die enkele keer dat ik niet kan omdat ik dienst heb op de krant, of dat ik het heel druk heb òf het weer echt te bar is, dat ze haast gaan denken waar blijft die klootzak nou? Er is hem toch niets overkomen?
Meteen op de dag van de Russische inval op 24 februari ging ik op internet op zoek naar de bladmuziek van het Oekraïense volkslied om het aan te passen voor mijn muziekinstrument. Maar koud had ik mijn versie klaar, of Mark Söhngen uit Nijmegen had al een tweestemmige notatie aangemaakt. Die gebruik ik sindsdien. Zijn versie is ook ingezet bij het grote Oekraïneconcert op de Nijmeegse Waalkade op 16 april.
Hij staat daar waarschijnlijk heel erg stilletje in z’n eentje?
Zeker als catalanenknuffelaar ben ik geschokt door de Russische gewelddadige verovering van Oekraïne. Deze staat had bereikt wat Catalonië in 2017 tevergeefs heeft geprobeerd. En nu wordt wat ze willen bereiken: een westers, dus democratisch land met vrijheid van meningsuiting, bedreigd door een AH 2.0.
> MeerDe strijd voor onafhankelijkheid van de Baltische staten van de Sovjet-Unie (lees: Rusland) was een zware. Die is 1989 begonnen en vond in 1991 haar hoogtepunt in een opstand in Vilnius, in Litouwen, waarbij een mensenmassa probeerde te verhinderen dat Sovjettroepen de televisietoren bezetten. Daarbij raakte een meisje van 23 jaar onder een Russische tank. Ze bloedde langzaam dood. Jan Brokken wijdde in zijn boek ‘Baltische Zielen’ een hoofdstuk aan haar. Je kunt het niet zonder droge ogen lezen.
> MeerThis Dutch gentleman plays 🇺🇦 music every day in The Hague (a subscriber sent me this). He also joined 🇺🇦 protests in front of the russian embassy.
— Anton Gerashchenko (@Gerashchenko_en) June 17, 2022
Thank you, Sir. Every voice, every action matters. We are grateful for support, it makes us stronger and will lead to Victory. pic.twitter.com/Vk3JlWsMA4