Van het Zwarte Woud naar Barcelona

Zwarte Woud

• UItzicht op het boerenerf: ons appartement bevindt zich in de knik (zie détail linksboven).

We gaan van start in het Zwarte Woud. Tussen Hausach en Wolfach en dan omhoog naar voorbij Kirnbach vind je een een boerenechtpaar dat appartementen verhuurt. We komen er al sinds 2003.

• De Ritterhof. Een antieke boerderij vlakbij ons logeeradres.

anuit hier wandelen we regelmatig vijf kilometer naar het dal om de bus naar Wolfach of Hausach te pakken. Het pad voert langs een beek, waar je regelmatig forellen ziet wegschieten.

Gastvrijheid

Hoe komt dat we hier zijn blijven plakken? Het zal de gastvrijheid zijn en de rust. En de bereidheid van de boerin om ons na een dag ‘beneden’ weer op te pikken op het station om ons een lange wandeltocht heuvelopwaarts te besparen. En de wekelijkse barbecue met alle gasten.

Als we eenmaal de bus te pakken hebben, ligt een groot deel van Baden Württemberg voor ons open. Vanuit hier hebben we dagtrips per trein gemaakt naar Freiburg, Freudenstad, Straatsburg, Stuttgart en zelfs Basel.

• Dankzij de Gästekarte kunnen we gratis met het openbaar vervoer in de omgeving.

Een goede voorziening hier is ook de Gästekarte. Die krijg je als je je registratie voor de toeristenbelasting hebt ingevuld. En daarmee kun je tot in de verre omtrek gratis reizen: per bus en per lokale trein. Dat doen we dan ook.

Mooie plaatsjes

Maar ook in de directe omgeving voelen we ons thuis: Gengenbach, Wolfach, Haslach zijn mooie plaatsjes. De laatste heeft ook een fraai openluchtbad met glijbaan.

• Waldi is de huishond van het boerenechtpaar. Tevens jachthond. Kan er niet meer zo goed tegen als baasje en vrouwtje weg zijn. Huilt dan erbarmelijk. Kinderen in het gastenverblijf dachten een wolf te horen...

Maar de eerste dag blijven we meestal bij ons appartement. We hebben altijd het verblijf direct naast de woning, waar we uitkijken op een fonteintje met bronwater en we het gaan en vrij zicht hebben op alles wat hier komt en gaat.
Zoals die postbode in haar gele autootje, die spoorslags haar karretje indook, toen ze huis- en jachthond Waldi hoorde blaffen.
Of de kinderen die hier de konijnen komen aaien, die even uit hun hok mogen om door het gras te huppelen.
Bronwater is voorhanden, want het komt gewoon uit het fonteintje op ons bordes.

• Tot enkele jaren terug genoten wij altijd op het terras van ‘Hirsch’ (zie inzet) van ‘gutbürgerliche’ Küche. Links zie je nog het bassin waarin de forellen rondzwommen.

Restaurant gesloten

Wat wel een gemis is, is het gesloten restaurant ‘Hirsch’ - een kwartiertje lopen naar beneden. Tot voor enkele jaren terug dreef een vriendelijk dame hier een aardige nering met ‘gutbürgerliche Küche’: spätzle en forel tegen een schappelijke prijs.
De forellen zwommen kort voor het eten nog rond in een bassin aan de rand van het terras.
Door lichamelijke ongemakken moest de waardin er echter mee stoppen en sindsdien staat het restaurant leeg. We hopen altijd nog op een nieuw intitiatief met hetzelfde aanbod.

• 2014 – Blik vanuit ons verblijf als het regent.
• 2014 – Kennismaking met mijn zwager en zijn Griekse vrouw. We besluiten meteen maar muziek te gaan maken voor het appartement.
• 2009 Waldi mist zijn baasje. Troosten helpt niet.
• Tevergeefs baltsende witte kwikstaart, pal voor onze neus bij het appartement.
• Een ander vogeltje. Het is een zwarte roodstaart.

Impressies rond het Zwarte Woud

21-15 juli 2015leestijd: ± 1 minuut

Hier een verzameling van wat impressies uit de omgeving van Kirnbach, Hausach en Wolfach.

> Meer

Perpignan: niet zo bijzonder

Van 26 - 28 juli 2016leestijd: ± 3 minuten

Vanuit het Zwarte Woud naar Catalonië via onze uitstippelde route doe je niet in één keer. Daarom hebben we één dag kwartier gemaakt in Perpignan. Het was warm en weinig boeiend. Jammer.

> Meer

© Eduard Bekker
• Niets op deze site waarvan de rechten bij mij berusten mag worden overgenomen zonder mijn toestemming.