Gelukkig is dit bericht wat Den Haag CS betreft inmiddels achterhaald: er zijn meerder snelservices op de begane grond. Op de eerste verdieping tref je tegenwoordig de ‘Statonshuiskamer’ (wisselende sluitingstijden van 19:00 uur t/m 21:00 uur) en de wat luxere ‘Grand Central Food Market’ (gaat om 22:00 uur dicht) aan. Met beide hebben wij redelijke ervaringen.
Met ‘New Babylon’ ziet het er inmiddels bepaald minder goed uit...

‘New’ Babylon geen visitekaartje van de ‘Beste Binnenstad’

Nieuw Babylon. De begane grond tijdens de officiële opening van 12 december 2013
  • Nieuw Babylon. De begane grond tijdens de officiële opening van 12 december 2013

Dat Nieuw Babylon, moest dat er eigenlijk wel zo nodig komen? Een vraag van Harry van het Klein Orkest in 1982 in wat toen het Haagse lijflied is geworden: ‘Oh, Oh, Den Haag’.

18 november 2014
door Eduard Bekker

D

ie vraag stel ik me nu weer opnieuw, nu het oude Nieuw Babylon alweer met de grond gelijk is gemaakt en plaats heeft moeten maken voor een nieuw concept, wat maar meteen is verengelst tot ‘New Babylon’. Zoiets is in de Haag al bijna een garantie voor een afgang.

En het antwoord is dus inderdaad‘ Nee’.

Het staat in de eerste plaats helemaal op een verkeerde plek. Als je vanuit het station naar de binnenstad (het meest logisch) loopt, laat je het rechts liggen. Het ligt op geen enkele doorgangsroute. Het is zelfs erger: wil je vanuit het station er heen dan kun je niet eens binnendoor, alhoewel het maar op luttele meters afstand ligt.

Den Haag heeft een grote misser gemaakt. Daar waar het witte VROM-gebouw een van de schakels richting Spui vormt, dáár had het moeten komen en het ministerie had dan op de plaats van Nieuw Babylon kunnen worden neergepoot, knusjes naast de ‘apenrots’ van het Ministerie van Buitenlandse zaken.

Honger

Het is vrijdag 20 december. Als we uit het gastvrije Roermond terug komen willen we nog even ergens zitten om wat te eten. We besluiten een kijkje te nemen in New Babylon. Daar zou toch zoveel nieuwe horeca zijn? We moeten om er te komen over een somber en tochtig binnenplein, waar overal nog bouwwerkzaamheden zijn met bijbehorende rommel.

Het vinden van de ingang is lastig, maar omdat ik er vast van overtuigd bent dat je er hier toch ergens naar binnen moet kunnen stoten we uiteindelijk op een bescheiden deur. We spoeden ons langs enkele open, maar door God en iedereen verlaten winkels en treffen de eetzaak van Dungelmann.
Die zaak heeft een naam hoog te houden, dus daar willen we wel wat nuttigen. Kan ook moeilijk anders: het is ook de enige vindbare plek waar je iets kunt eten. De prijzen op de lijst zijn zowaar betaalbaar: friet met kroketten voor € 7,50.

We willen bestellen.
De schuchtere jongen achter het buffet meldt ons ‘dat de keuken helaas al is gesloten’.

Ik schiet uit mijn slof. DE KEUKEN GESLOTEN OM ZEVEN UUR TERWIJL HET CENTRUM TOT ACHT UUR OPEN IS!!!
Achteraf heb ik spijt van mijn knorrige reactie. Wat kan die arme werkstudent achter de balie er aan doen, dat zijn baas zijn tent al zo vroeg sluit, omdat er geen hond meer komt?

We nokken af en verlaten langs de treurig verlaten winkels het centrum.

Dan maar in hemelsnaam de Burger King. Maar die is zo vol. Niet omdat die zo goed is, maar er domweg niets anders in de omgeving van het station is waar je een warme maaltijd kunt krijgen. Zo vol dat we niet kunnen zitten.

Bedremmeld halen we bij de AH-shop maar wat opwarmmaaltijden voor thuis.

Beschaamd

We voelen ons beschaamd over onze stad van recht en vrede. Is dit een manier om treinreizigers te ontvangen? De vroede vaderen en moederen moeten maar eens kijken op het station van Hamburg: honderden eetgelegenheden: schoon, betaalbaar en gezellig! En je hoeft er niet eens het station voor uit!
Nu is het station van Hamburg wel een tikkie groter, maar omgerekend zouden er op Den Haag Centraal toch wel minstens zeven restaurants moeten zijn.

Op zo’n moment vraag ik me echt af waaraan Den Haag het predicaat ‘Beste Binnenstad 2013’ heeft verdiend. Maar als je het jury-rapport zo doorbladert wordt e.e.a. wel duidelijk. Het rapport belicht vooral de inspanningen van het gemeentebestuur en Bureau Binnenstad om zoveel mogelijk grote merken binnen te halen en de vele nieuwbouwprojecten. En het kijkt op het eerste gezicht helemaal niet naar de ogen van de bezoeker. En die krijgt bij het binnenkomen van Den Haag op Centraal of HS vooral een klap zijn gezicht, vooral als hij direct wordt onthaald met de boodschap “Let op uw bagage; er zijn tasjesdieven en en zakkenrollers op het station actief!”

Uitzondering

Overigens vind je de info over Nieuw Babylon op erg karig ingerichte site www.newbabylon.nl, waarop om duistere reden de tweede verdieping niet eens vermeld staat.
Dat de ‘i’ en de ‘u’ weg zijn gelaten in de url, dat zal wel zijn om wat mondialer over te komen, maar ik vrees dat het winkelcentrum niet echt een reclame is voor expats en toeristen. Die zijn wel beter gewend.

Het binnenterras van het ‘oude‘ Nieuw Babylon.(klik op de foto voor het origineel op de Haagse Beeldbank).
  • Het binnenterras van het ‘oude‘ Nieuw Babylon.
    (klik op de foto voor het origineel op de Haagse Beeldbank).

Koperen leuning

Mogelijk was het ‘oude’ Nieuw Babylon ook niet alles. ‘Men’ vond het in vergelijking met het nieuwe complex nogal donker met haar dominante bruinige tinten en smallere doorgangen. Toch heb ik er geen slechte herinneringen aan, want daardoor had het wel een veel warmere, beschuttenere uitstraling. Regelmatig heb ik een pizza genuttigd in een bar-restaurant, waarvan ik me merkwaardig genoeg alleen een soort koperen leuning herinner.

Bioscoop

Verder nuttigde ik regelmatig een koffie met tompoes op de begane grond, bij de roltrappen. En menig film heb ik gezien in het bioscoopcomplex achterin, met een goede service. En niet te vergeten de toko, waar we naar aankomst met de trein regelmatig een Indische maaltijd afhaalden. Of – als we meer tijd hadden – even neerstreken bij de Thais. Je kon er vanaf het station prima binnendoor heenkomen.
Nu niet meer. Sowieso niet meer: dit alles is weg en niet meer teruggekeerd.

Toch wil ik met al dit genurk één uitzondering plaatsen. Dat is voor het het Brabants (ja, Brabants, daar heb je het al) Lederwarenhuis, heel ver achterin het centrum op de begane grond. Daar kwam ik binnen met de vraag of ze rugzak hadden waarin ook een trekharmonica zou passen. Is zo’n vraag in de hofstad meestal een aanleiding om je als dwaas aan je lot over te laten, hier vroegen de dames om snel terug te komen mét trekzak en of ik dan ook wat voor ze zou willen spelen.

En zo geschiedde. Enkele dagen later verliet ik tevreden de zaak mét een zwarte, handzame, edoch ruime rugzak de winkel.

(Dit artikel verscheen – in een iets andere vorm – eerder op haagspraak.nl)

Terug   > Home     > Opinie       > New Babylon

Real Time Web Analytics
rss
Demonstratie voor Oekraïne op het Haagse Lange Voorhout op 24 februari 2023