Wat als Nederland....

Streven naar zelfstandigheid Catalonië begrijpelijk

Demonstrerend met trekharmonica op 1 oktober op het Lange Voorhout. Bij de Spaanse ambassade. Een naamgenoot van mij houdt mijn bordje vast. 
  • Demonstrerend met trekharmonica op 1 oktober op het Lange Voorhout. Bij de Spaanse ambassade. Een naamgenoot van mij houdt mijn bordje vast.
     

Twee keer inmiddels heb ik een opiniestuk over Catalonië naar de redactie van de Volkskrant gestuurd. Tevergeefs: de redactie lijkt uit principe geen ingezonden stukken voor de opiniepagina te plaatsen die het Catalaanse standpunt toelichten.

6 oktober 2017
door Eduard Bekker

Met kattebelletje:

Beste mensen,

Ik vind de Volkskrant inzake Catalonië uiterst vooringenomen: dat Maartje Bakker neigde naar het Spaanse standpunt kan ik begrijpen, want ik neem aan dat Madrid haar vaste standplaats is en ze geen Catalaanse kranten kan lezen.
Maar dat de opiniepagina’s duidelijk de ‘Spaanse’ kant ophellen vind ik onverteerbaar. Wel een stuk dat de Catalaanse visie scherp veroordeelt (‘staatsgreep’), maar geen enkel stuk plaatsen dat door vertegenwoordigers van de Catalaanse gemeenschap is opgestuurd. En dat zijn er beslist behoorlijk wat geweest.

Mensen in mijn omgeving beschouwen de Catalanen die onafhankelijkheid nastreven als ‘enge, intolerante, ondemocratisch en xenofobe mensen’.
Jullie verslaggeving en vooral de berichten op de opiniepagina en de schaarse ingezonden brieven hebben die mening gesterkt, terwijl ik de Catalanen helemaal niet zo ervaar.

Mijn eerste poging als Nederlandse ‘Catalanista’ om een brief te plaatsen was vergeefs. Ik probeer het nu nog een keer.

Onafhankelijkheid Catalonië

Nederland is door de eeuwen heen meermalen bezet geweest: door de Spanjaarden, de Fransen en de Duitsers.
Stel nu dat Duitsland na WOII met de geallieerden een vredesverdrag zou hebben getekend, waarbij het bezette Nederland bij Duitsland zou zijn gevoegd en Nederland een Duitse deelstaat zou zijn geworden. En Nederlands alleen nog binnenkamers zou mogen worden gesproken en Nederlandstalige boeken zouden niet meer gedrukt zouden mogen worden.

En dat na een jaar of 30 het Duitse nazi-regime de teugels zou laten vieren, democratisch zou worden en zich zou aansluiten bij de EU. En Nederlanders weer Nederlands zouden mogen spreken in het openbaar.
Maar dat veel Nederlanders dan toch weer een ‘eigen land’ willen, omdat ze zich nog steeds Nederlander voelen en geen Duitser. Wat nog eens wordt versterkt door een dictaat van de Duitse overheid dat meer lessen op school in het Duits moeten worden geven. En ook omdat we verplicht blijken te zijn meer van ons regionaal inkomen te moeten afstaan dan we binnen krijgen, om onrendabele gebieden als Oost-Pommeren te onderhouden.
Maar dat er ook veel Nederlanders zijn die het wel handig vinden om deel van Duitsland te zijn: het land weet haar zaakjes bijvoorbeeld heel goed te regelen. En dat die het streven naar onafhankelijkheid maar eng nationalistisch, kortzichtig en achterhaald vinden. En een Duitse regering die zegt: Duitsland is ondeelbaar en Nederland zal altijd bij Duitsland blijven.
Een referendum over een al dan niet onafhankelijkheid van Nederland onder supervisie van de EU zou dan een mogelijkheid kunnen zijn om duidelijkheid te scheppen waar het heen moet met Nederland.
 

Stel dat de Duitse regering dan zou zeggen: Niets daarvan. Tegen onze grondwet. Nederland is Duits en blijft Duits: het is toch onzin dat zo’n klein gebiedje aan onze kust, waar een soort platduits dialect wordt gesproken zo nodig een eigen land zou willen zijn? Bovendien is Rotterdam onze belangrijkste havenstad.

Het is ten voeten uit hoe de Catalanen zich voelen. Ook zij zijn door de eeuwen heen bezet, en in 1945 niet bevrijd van het fascistische Franco-regime. Onderhuids hebben zijn ze altijd blijven strijden voor onafhankelijkheid, want ze voelen zich nog steeds Catalanen; geen Spanjaarden. En zolang de Spaanse regering Catalonië domweg als permanent deel van Spanje beschouwt, blijft dit verlangen ten alle tijden doorsmeulen.

Er is volgens mij maar één oplossing om in elk geval voor langere duur de kwestie te sussen: een officieel referendum onder supervisie van de EU en volledige medewerking als de uitslag uitvalt in de richting van onafhankelijkheid.

Terug   > Home     > Opinie       > Catalonië Ingezonden Volkskrant

Real Time Web Analytics
rss
Demonstratie voor Oekraïne op het Haagse Lange Voorhout op 24 februari 2023